یکی از اهداف اصلی دستگاه تصفیه آب تایوانی، تامین آب آشامیدنی تمیز است.
تصفیه آب همچنین نیازهای کاربردهای پزشکی، دارویی، شیمیایی و صنعتی را برای آب تمیز و آشامیدنی برآورده می کند.
روش خالص سازی غلظت آلاینده هایی مانند ذرات معلق، انگل ها، باکتری ها، جلبک ها، ویروس ها و قارچ ها را کاهش می دهد.
تصفیه آب در مقیاس های بزرگ (مثلاً برای کل شهر) تا کوچک (مثلاً برای خانواده های فردی) انجام می شود.
اکثر جوامع به منابع آب طبیعی به عنوان منابع جذبی برای تصفیه آب و برای استفاده روزمره متکی هستند.
به طور کلی، این منابع را می توان به عنوان آب های زیرزمینی یا سطحی طبقه بندی کرد و معمولاً شامل سفره های زیرزمینی، نهرها، نهرها، رودخانه ها و دریاچه ها می شود.
با پیشرفت های تکنولوژیکی اخیر، اقیانوس ها و دریاهای آب شور نیز به عنوان منابع آب جایگزین برای آشامیدن و مصارف خانگی مورد استفاده قرار گرفته اند.
شواهد تاریخی نشان می دهد که تصفیه آب توسط تمدن های باستانی به رسمیت شناخته شده و انجام می شده است.
درمانهای اولیه برای تصفیه آب در نوشتههای یونانی و سانسکریت ثبت شده است و مصریها از 1500 سال قبل از میلاد از زاج برای بارندگی استفاده میکردند.
در دوران مدرن، کیفیتی که آب باید به آن تصفیه شود، معمولاً توسط سازمانهای دولتی تعیین میشود.
استانداردهای دولتی چه در سطح محلی، چه در سطح ملی یا بینالمللی، معمولاً حداکثر غلظت آلایندههای مضر را تعیین میکنند که میتوان در آب سالم مجاز بود.
از آنجایی که بررسی ساده آب بر اساس ظاهر تقریباً غیرممکن است، فرآیندهای متعددی مانند آنالیزهای فیزیکی، شیمیایی یا بیولوژیکی برای آزمایش سطوح آلودگی ایجاد شده است.
سطوح مواد شیمیایی آلی و معدنی مانند کلرید، مس، منگنز، سولفات ها و روی، پاتوژن های میکروبی، مواد رادیواکتیو و جامدات محلول و معلق و همچنین pH، بو، رنگ و طعم از پارامترهای رایج هستند.
تجزیه و تحلیل برای ارزیابی کیفیت آب و سطوح آلودگی.