در حال حاضر، تولید لجن به شدت افزایش یافته است و تصفیه لجن همچنان یک مشکل جدی است. آبگیری سریع لجن مشکل اصلی تصفیه لجن است و رویکرد اصلی برای کاهش هزینه تصفیه لجن، کاهش هزینه آبگیری لجن است.
در این مقاله دو گروه آزمایش آبگیری لجن با استفاده از ابزار و شیلنگ لجن کش انجام شد. یک گروه بدون کاه برنج و گروه دیگر با کاه برنج اجرا شدند.
مکانیسم مربوطه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان می‌دهد که آبگیری لجن با بار فشار منفی خلاء بخش کامل در پایین بهتر از آبگیری لجن مکانیکی است.
اثر آبگیری لجن با کاه برنج بهتر از بدون کاه برنج است. علاوه بر این، درجه خلاء داخل لجن به شدت کاهش یافت. فشار آب منفذی به آرامی در مراحل اولیه و اواخر و به سرعت در مرحله میانی از بین می رود.
نشت آب منافذ لجن از قانون دارسی تبعیت نمی کند و آبگیری لجن متناوب است.
در حال حاضر، وضعیت تصفیه لجن در تصفیه خانه های فاضلاب چین شدید است، ظرفیت تصفیه لجن به شدت افزایش یافته است و خروجی لجن در سال 2020 از 60 میلیون تن فراتر خواهد رفت.
اگر گل و لای به موقع تصفیه نشود باعث آلودگی ثانویه محیط زیست می شود. میزان رطوبت لجن تا 98 درصد است.
مطالعات نشان داده است که اگر رطوبت لجن از 99.3% به 60% تا 80% کاهش یابد، می توان حجم را تا 1/10~1/15 حجم اصلی کاهش داد که می تواند هزینه حمل و نقل لجن را تا حد زیادی کاهش دهد.
به طور کلی هزینه تصفیه لجن تا 50 تا 60 درصد هزینه ساخت و بهره برداری کل تصفیه خانه فاضلاب می باشد.
با توجه به برهمکنش بین مولکول های آب و ذرات جامد لجن، آب موجود در لجن را می توان به آب آزاد، آب میان بافتی، آب سطحی و آب اتصال داخلی، همانطور که در شکل 1 نشان داده شده است، تقسیم کرد.
از جمله آنها، آب آزاد است. توسط ذرات جامد محدود نمی شود، آب میان بافتی در شکاف بین لخته های لجن و مواد آلی وجود دارد، آب جذب شده سطحی روی سطح ذرات لجن جذب می شود و آب محدود داخلی از طریق پیوندهای شیمیایی در سلول های ماده آلی متصل می شود.
آبگیری لجن یک فرآیند جداسازی جامد از مایع است. آب آزاد، آب میان بافتی، و آب جذب سطحی، اشیاء اصلی آبگیری و غلظت لجن هستند. آبگیری لجن عمدتاً شامل آبگیری طبیعی و آبگیری مکانیکی است.
