آبیاری بارانی/ اسپری روشی است که آب را به روشی کنترل شده که مشابه بارندگی است، اعمال می کند. آب از طریق شبکه ای که ممکن است متشکل از پمپ ها، شیرها، لوله ها و آبپاش ها باشد، توزیع می شود. آبپاش های آبیاری را می توان برای مصارف مسکونی، صنعتی و کشاورزی استفاده کرد.
آبپاش بارانی پلیمری یک سیستم آبیاری مدرن و پرکاربرد است، اما به ماشین آلات نیز نیاز دارد. این سیستم شبیه روشی است که می توانید چمن خود را در خانه آبیاری کنید – با شلنگ در آنجا بایستید و آب را در همه جهات سپری کنید. امروزه سیستم های آبیاری اسپری در مقیاس بزرگ در مزارع بزرگ مورد استفاده قرار می گیرند. این سیستم ها می توانند به سادگی شیلنگ های بلند با آبپاش ها در طول طول یا یک سیستم مرکز محوری باشند که دایره ای را در مزارع طی می کند. این تصویر یک سیستم آبیاری بارانی ساده را نشان می دهد – این یکی از مدل های کم کارآمد است زیرا قسمت زیادی از آبی که به هوا پرتاب می شود تبخیر می شود.
این تصویر یک سیستم آبیاری بارانی مرکز پیوت بسیار رایج در حال کار را نشان می دهد. سیستم های مرکز محور دارای تعدادی قاب فلزی (روی چرخ های غلتشی) هستند که لوله آب را به داخل مزارع نگه می دارند. موتورهای الکتریکی هر فریم را در یک دایره بزرگ در اطراف زمین حرکت می دهند (لوله در منبع آب در مرکز دایره ثابت شده است) و آب را به جریان می اندازد. عمق آب اعمال شده با سرعت حرکت سیستم تعیین می شود. واحدهای منفرد معمولاً حدود 1250 تا 1300 فوت طول دارند و حدود 130 هکتار منطقه مدور را آبیاری می کنند. در سیستم های فشار بالا، تفنگ های آبی بسیار بزرگ در امتداد لوله وجود دارد.
یک جایگزین “مدرن”تر برای تفنگ های آب پرفشار، سیستم آبپاش کم فشار (آبیاری قطره ای) است. در اینجا، آب به‌جای پرتاب شدن در هوا، به آرامی روی گیاهان پاشیده می‌شود. سیستم های کم فشار از این جهت کارآمدتر هستند که در صورت وجود باد شدید، آب بسیار کمتری تبخیر می شود یا از مزارع خارج می شود.
اگرچه امروزه هنوز به طور گسترده استفاده می شود، سیستم آبیاری اسپری فشار بالا می تواند کاملاً ناکارآمد باشد. مقدار زیادی آب، تا 35 درصد، به دلیل تبخیر و وزش باد از بین می رود. سیستم های آبیاری کارآمدتر بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند.
