برخی از اسباب بازی های مدرن شبیه دستگاه های پیشرفته هستند و ربات اسباب بازی ارزان، اسباب‌بازی‌های پیاده‌روی و اسباب‌بازی‌های سرگردان وجود دارد و تعدادی از این موارد به “پیکربندی” یا “اتصال” نیاز دارند.
مرز بین اسباب‌بازی، اسباب‌بازی و دستگاه حرفه‌ای مبهم‌تر از همیشه است، زیرا تولیدکنندگان محصولاتی از جمله هواپیماهای بدون سرنشین برای بچه‌ها و اسباب‌بازی‌های مخملی را با دوربین‌های پرستار بچه مخفی تولید می‌کنند.
بیشتر بخوانید: به دنبال هدیه ای با فناوری پیشرفته برای یک کودک خردسال هستید؟ به زمین بازی فکر کنید، نه زمین بازی
با چنین تنوعی از محصولات پیچیده و گاهی اوقات بیش از حد مهندسی شده، واضح است که سازندگان بازی خود را ارتقا داده اند.
اما چرا این اتفاق می افتد؟
به نظر می رسد این روزها اسباب بازی ها با دو جزء اصلی طراحی می شوند و همه چیز در مورد هوشمندی و ساخت سریع است.
در اسباب بازی های مدرن، سطح قابل توجهی از هوش برنامه ریزی شده را می بینیم و این میتواند برای کنترل اقدامات اسباب‌بازی استفاده شود، یا از آن بخواهیم به ورودی‌ها پاسخ دهد تا بازخورد و تعامل در زمان واقعی ارائه کند – و آن را “هوشمندانه‌تر” نشان دهد.
این همه با کاهش قیمت فناوری امکان پذیر شده است.
روزی روزگاری، قرار دادن یک میکروکنترلر (یک ریزپردازنده تک تراشه) در داخل یک اسباب بازی صرفاً غیراقتصادی بود.
این روزها، آنها فقط چند دلار به شما عقب می اندازند و به شما قدرت محاسباتی قابل توجهی می دهند.
میکروکنترلرها اغلب دارای WiFi و بلوتوث نیز هستند و این به اسباب‌بازی‌های «متصل» اجازه می‌دهد به طیف گسترده‌ای از خدمات اینترنتی دسترسی داشته باشند یا توسط یک تلفن هوشمند کنترل شوند.
یکی دیگر از موهبت‌های تولیدکنندگان اسباب‌بازی، ظهور فناوری‌های نمونه اولیه، از جمله مدل‌سازی سه‌بعدی، چاپ سه‌بعدی، و فرز CNC (کنترل عددی رایانه‌ای) کم هزینه بوده است.
این فناوری‌ها امکان مدل‌سازی پیشرفته اسباب‌بازی‌ها را فراهم می‌کنند، که میتواند به طراحی آنها کمک کند تا «سخت‌تر» شوند.
بیشتر بخوانید: نه بازی کودک: نوآوری جدی پشت ساخت اسباب بازی
آنها همچنین به تولیدکنندگان اجازه می‌دهند تا فراتر از طرح‌های قاب‌های ساده (خارجی) و به سمت دستگاه‌های پیشرفته چند ماده حرکت کنند، جایی که قاب اسباب‌بازی بخش فعالی از عملکرد اسباب‌بازی را تشکیل می‌دهد.
نمونه‌هایی از این موارد عبارتند از دستگیره‌های دستی (که در کنترل‌های کنسول و اسباب‌بازی‌ها از جمله Nerf Blasters یافت می‌شود)، بافت‌های سطحی پیشرفته، و ساختارهای داخلی که از جذب ضربه برای محافظت از اجزای داخلی مانند سیستم تعلیق چرخ‌ها در ماشین‌های اسباب‌بازی پشتیبانی می‌کنند.
